گوشی های تلفن همراه و خطر سرطان مغز
تحقیقات جدید در شمال شرقی آمریکا استفاده از تلفن همراه را بر روی حدود 469 فرد مبتلا به سرطان مغز بررسی کرده است. در کل ارتباطی بین این گوشی ها _ که اکثرا آنالوگ (تلفن های بی سیم با برد زیاد) بودند_ و خطر سرطان مغز در چند سال قبل از آن پیدا نشد.
تحقیقات بعدی مدت بیشتری از زندگی و افراد بیشتری را مورد بررسی قرار داد. همچنین در این تحقیق افراد از گوشی های با سیستم دیجیتال (همین موبایل های مرسوم) استفاده می کرند.
این تحقیق را 5 مرکز دانشگاهی انجام دادند. 469 مرد و زن با سنین بین 18 تا 80 سال که دارای سرطان مغز ابتدایی بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه ، سوالهای متوالی اطلاعاتی در مورد استفاده این بیماران از تلفن همراه بدست آمد.
تعداد نسبتا کمی از بیماران گفتند که مرتبا از تلفن همراه استفاده می کرده اند _14% موارد و 18% از افراد تحت کنترل. کسر احتمال (متناسب با خطر) برای کسانی که به طور مداوم از موبایل استفاده کرده بودند 0.85 بود (با تقریب 95% می شود بین 0.6 تا 1.2) . کسر احتمال کمتر از 1 به معنی کم خطر بودن و بیشتر از 1 به معنی خطرزا بودن است. متوسط مدت استفاده از تلفن همراه 2.7 سال برای بیماران و 2.8 سال برای افراد تحت کنترل بود که رابطه ای بین افزایش خطر و استفاده به کرات از تلفن و یا استفاده یکجا پیدا نشد. در اینجا نشانه خطر برجسته ای برای تومورهای قسمت های بخصوصی از مغز پیدا نشد. ارتباط ضعیفی در وابستگی میان کناره های سر که موبایل به آنجا چسبانده می شد و هم مکانی آن با تومور سرطانی دیده شد. سرطان های مغزی با بافت یکسان ارتباطی را با استفاده از تلفن همراه نشان ندادند. اما نسبت احتمال برای نوع غیر عادی تومور (neuroepitheliomatous ) زیاد بود ، اگرچه روی آمار نباید زیاد حساب کرد.
در مطالعات دیگر احتمال ارتباط میان نوعی سرطان مغز به نام گلیوما (Glioma) و گوشی های موبایل داده شده است.
نتیجه می گیریم که رابطه میان سرطان مغز و گوشی تلفن همراه هنوز مبهم است ولی با وجود این ، برخی پیش بینی های احتیاطی باید در نظر گرفته شود.
در معرض اشعه های موبایل بودن
گوشی های موبایل برای انتقال امواج رادیویی در تمام جهات طراحی شده اند. چون دکل های موبایل می توانند در هر جا و جهتی وجود داشته باشند. این بدان معنی است که امواج رادیویی موبایل به راحتی به بدن کاربر می رسد.
امواج رادیویی اساسا از طرف آنتن گوشی انتشار می یابد، اگرچه به داخل بدنه نیز نفوذ می کند و از آنجا نیز مقداری بیرون می آید. این آنتن ها گاهی برآمده هستند و از بیرون قابل رویت اند و گاهی هم به شکل مسطح و غیر قابل دیدن هستند.
امواج رادیویی که به طرف سر استفاده کننده از تلفن همراه انتشار می یابد ، حدود چند سانتی متر به داخل بافت های بدن فرد نفوذ می کند. در شروع نفوذ و جذب ، این امواج انرژی خود را به بافت های بدن منتقل می کنند ، که این مقدار انرژی به انرژی طبیعی بدن که توسط متابولیسم به وجود می آید افزوده می شود.
تا کم کم این نقطه از بدن بتواند خود را با انرژی اضافی جذب شده وفق دهد ، اما اطراف از این نقطه ، دما افزایش می یابد یا تطبیق حرارت توسط بدن ممکن است رخ دهد. توصیه های حفاظتی می گوید که محدودیت در جذب انرژی توسط بافت ها برای پایین آوردن اثرات ذکر شده است و الزاما به معنی خطرناک بودن نیست.
محاسبات نشان داده که بیشترین دمایی که در داخل سر ناشی از جذب انرژی امواج موبایل رخ می دهد حدود 0.1 درجه سانتیگراد است. اگرچه IEGMP (گروه کارشناسان مستقل تلفن های موبایل) اثرات مضری را برای این مقدار تابش تشخیص نداده اند ، ولی برای تمام افرادی که در معرض مقادیر مختلف اشعه هستند ، یکسان نیست.
SAR برای تلفن های موبایل
کمیتی که برای نشان دادن مقدار جذب امواج رادیویی در سر بکار می رود SAR نام دارد. ICNIRP (کمیته بین المللی حفاظت در برابر پرتو های غیر یونیزان) توصیه کرده که این مقدار نباید بیشتر از 2 وات بر کیلوگرم باشد وقتی که 10 گرم بافت همسان مغز به مدت 6 دقیقه در معرض تابش قرار می گیرند. این معیار توسط سازندگان موبایل مورد قبول قرار گرفته است.
تا کنون ، راه توافقی و مشترکی برای اندازه گیری مقدار SAR گوشی های موبایل اتخاذ نشده است. در نتیجه، نتایج بدست آمده در یک آزمایشگاه ممکن است با آزمایشگاه دیگر تطابق نداشته باشد. در ژولای 2001 کمیته اروپایی استاندارد لوازم برقی (CENELEC) استاندارد فنی را برای اندازه گیری SAR اعلام کرد که همکون نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
کارخانه های سازنده موبایل مقدار SAR گوشی های خود را برای نزدیک شدن به مقدار گزارش شده توسط سایت www.mmfai.org تنظیم می کنند. که این مقادیر اعلام شده برای تمامی دستگاه های بی سیم به کار می رود ولی ممکن است متفاوت باشد.
در اینترنت سایت های زیادی برای اعلام SAR گوشی های مختلف وجود دارد.
مثلا برای برخی گوشی ها چنین است:
NOKIA:
6680 : 0.69 w/kg N70 : 0.93 w/kg N73 : 1.13 w/kg
6600 : 0.80 w/kg 3310 : 0.96 w/kg
بیشترین توان خروجی از گوشی ها
توان خروجی از گوشی ها متناسب با استاندارد های فنی برای کار کردن در شبکه های مختلف موبایل است. توان خروجی پیک خروجی گوشی هایی که با GSM در فرکانس های 900 MHz تا 1800 MHz کار می کنند به ترتیب برابر 2W و 1W است.
گوشی های GSM امواج خود را در هر ثانیه با 217 تکه اطلاعاتی منتشر می کنند. فاصله هر دو تکه 4.6ms و طول هر تکه 577 µs است. این بدان معنی است که بطور متوسط ، در یک هشتم زمان منتشر می شوند ، یعنی توان متوسط آنها یک هشتم توان پیک آنهاست.
گوشی های GSM با امواج 900MHz و 1800MHz بیشترین توان متوسط زمانی شان به ترتیب برابر 0.25W و 0.125W است.
تشعشع هنگام استفاده عادی
دلایل متعددی وجود دارد که چرا SAR استخراج شده از یک روش بررسی فنی استاندارد بیانگر برآورد بدبینانه از SAR است که معمولا در هنگام صحبت کردن با گوشی دریافت می شود. مقدار SAR اعلام شده برای گوشی های تلفن بر این اساس است که گوشی های موبایل با حداکثر توان ممکن در یک بازه 6 دقیقه ای کار می کنند.
نکته ای که باید بدان توجه داشت آن است که بر اساس تکنولوژی گوشی ها با توان ثابت و یکنواخت در طول مدت حرف زدن کار نمی کنند. بیشترین توان خروجی از موبایل های GSM حدود2w پیک است، اما این ممکن است در 15 مرتبه متوالی این مقدار به حدود 2 mW در نگام صحبت کردن برسد (با ضریب کاهش توان 1000).
سطح توان موبایل هنگام استفاده به کیفیت ارتباط با دکل موبایل دارد. هر چه ارتباط بهتری برقرار باشد توان خروجی کمتر و برعکس. این ارتباط خوب در مکان های سر باز و نزدیک به دکل ها قابل دستیابی است.
مقدار SAR با توان خروجی متناسب است، اگر گوشی ارتباط خوبی را با مرکز برقرار کرده باشد و توان خارج شده با ضریب کاهش 1000 کاهش یابد مقدار SAR نیز با همین ضریب کاهش می یابد.
براساس SAR اعلام شده از سوی ICNIRP، ابتدا لازم است که متوسطSAR در دوره زمانی بیشتر از 6 دقیقه اندازه گیری شود. به عنوان مثال، یک مکالمه 3 دقیقه ای مقدار SAR برابر 1W/kg خواهد بود اگر در 3 دقیقه بعدی مکالمه ای صورت نگیرد که در این صورت برای این شش دقیقه مقدار متوسط SAR برابر 0.5W/kg خواهد بود. که این منطبق با 2W/kg اعلام شده از سوی ICNIRP می باشد.
عوامل تاثیر گذاری اشعه
IEGMP احساس کرد که خریداران تلفن های همراه در صورت تمایل باید از نحوه کاهش مقدار اشعه مطلع شوند. که این کاهش اشعه را می توان بوسیله استفاده از "هند فری" (hands-free)و وسایل جانبی دیگر ، انجام داد.
· SAR تلفن
مقدار SAR اندازه گیری شده هنگام آزمایش ، با توان حدکثر و ثابت می باشد. در استفاده های معمولی مقدار SAR کمتر از مقدار اعلام شده خواهد بود. هرچه سیگنال قوی تری از دکل موبایل دریافت شود ، توان کمتری نیز از گوشی خارج خواهد شد.
· فاصله از سر
آنتن منبع اصلی امواج رادیویی گوشی می باشد. دور کردن گوشی از سر مثلا با استفاده از "هند فری" مقدار SAR موضعی را در سر کاهش می دهد. هرچند که ممکن است مقدار SAR موضعی را در سایر نقاط بدن افزایش دهد.
· کثرت استفاده و مدت تماس
طبیعی است استفاده کمتر اشعه کمتری را به بدن و سر می رساند.
منابع انگلیسی:
http://aircrewhealth.blogspot.com/2007/04/cell-phone-use-and-risk-of-brain-cancer.html
|
